🪅 Odwodnienie U Dziecka Forum

Odwadnianiu się sprzyja także fizjologiczna niedojrzałość nerek pod względem zdolności zagęszczania moczu, czyli możliwości oszczędzania wody. Z tych fizjologicznych właściwości ustroju niemowlęcia wynika znacznie większa dobowa przemiana wodna sięgająca 10–20% masy ciała i około 1/3 wody pozakomórkowej (u ludzi dorosłych: 2–4% masy ciała i 1/9 wody pozakomórkowej).POLECAMY Tab. 1. Woda ustrojowa jako odsetek masy ciała Budowa ciała Niemowlę Dziecko Mężczyzna Kobieta Szczupła 80 70 65 55 Przeciętna 70 65 60 50 Otyła 65 60 55 45 Tab. 2. Przestrzeń wodna pozakomórkowa i śródkomór-kowa jako odsetek masy ciała w zależności od wieku Wiek Woda pozakomórkowa Woda śródkomórkowa Niemowlę 25–30% 30–40% Dziecko 20–25% 30–40% Dorosły 15–20% 30–40% Tab. 3. Podstawowe zapotrzebowanie dobowe na wodę w zależności od masy ciała Masa ciała Zapotrzebowanie wodne 10 kg > 20 kg 1500 ml + 20 ml na każdy kg > 20 kg Maksimum 2500 ml/dobę Dodatkowym czynnikiem mogącym sprzyjać odwodnieniu jest to, że niemowlę i małe dziecko są uzależnione od opiekunów i pragnienia nie są w stanie samodzielnie zaspokoić. Podstawowe dobowe zapotrzebowanie wodne, czyli ilość wody niezbędna do pokrycia przeciętnych strat z moczem, kałem oraz przez parowanie niewidoczne, przedstawia tab. 3. Podstawowe dobowe zapotrzebowanie jonowe (z wyjątkiem pierwszych dni życia) jest dla wszystkich grup wiekowych zbliżone i przedstawia je Tab. 4. Podstawowe dobowe zapotrzebowanie na jony Jon Zapotrzebowanie (mmol/kg Na+ 1,5–2,5 (śr. 2,0) K+ 1,6–2,5 (śr. 2,0) Ca2+ Mg2+ Cl- PO43- 0,1–1,0 0,1–0,7 3,0–5,0 0,5–1,0 Podstawowe dobowe zapotrzebowanie energetyczne (przemiana podstawowa, swoiście dynamiczne działanie pokarmów, straty z wydalinami oraz minimalna aktywność fizyczna) przedstawia tab. 5. Tab. 5. Podstawowe dobowe zapotrzebowanie energetyczne Masa ciała Zapotrzebowanie energetyczne 10 kg > 20 kg 1500 kcal + 20 kcal na każdy kg > 20 kg Maksimum 2500 kcal/dobę W pierwszych trzech dobach nawadniania nawet podstawowe zapotrzebowanie energetyczne nie musi być w pełni pokrywane. Wystarcza w tym okresie taka podaż energii w postaci roztworów glukozy, która chroni ustrój przed katabolizmem i kwasicą metaboliczną spowodowaną spalaniem własnych rezerw tłuszczowych. Noworodki wymagają 10–15 g glukozy/kg a niemowlęta i dzieci starsze 3–5 g glukozy/kg W związku z tym u noworodków stosuje się roztwory glukozy o stężeniu około 10%, a u niemowląt i dzieci starszych 5–7%. Stanom prowadzącym u dzieci do odwodnienia towarzyszy często gorączka i dlatego należy pamiętać, że każdy wzrost ciepłoty ciała o 1°C zwiększa zapotrzebowanie wodne (parowanie niewidoczne) i energetyczne o około 12%. W procesie uzupełniania strat wody i elektrolitów konieczne jest pokrycie zarówno zapotrzebowania podstawowego (patrz wyżej), jak i uzupełnienie zaistniałych strat. Są one uzależnione od stopnia i rodzaju odwodnienia. Charakterystykę różnych rodzajów odwodnienia przedstawia tab. 6. Tab. 6. Różnice między poszczególnymi rodzajami odwodnienia Rodzaj odwodnienia Izotoniczne Hipertoniczne Hipotoniczne Na+ (mmol/l) 133–145 > 145 297 woda Przyczyna biegunka wymioty  dost. H2O hiperwentylacja biegunka + gorączka moczówka prosta cholera poty w mukowiscydozie zespół nerkowej ucieczki soli Odwodnienie izotoniczne jest najczęstszym typem odwodnienia. Nasilenie strat wody i elektrolitów jest w tym typie odwodnienia równoważne. Zaburzeniu ulega głównie pozakomórkowa przestrzeń wodna, podczas gdy wewnątrzkomórkowa w zasadzie nie ulega zmianie. Z tego względu stosunkowo szybko wystąpić mogą objawy oligowolemii pod postacią tachykardii, spadku ciśnienia tętniczego krwi, zapaści i spadku diurezy aż do bezmoczu włącznie. Pragnienie związane z pobudzeniem ośrodka pragnienia pojawia się stosunkowo późno, a zaspokajanie tego uczucia płynami bezelektrolitowymi (wodą) może doprowadzić do hipoosmii. Najczęstszymi przyczynami odwodnienia izotonicznego są: ostra utrata krwi, wymioty bez względu na ich przyczynę, biegunka, utrata soków trawiennych przez przetoki. Deficyty wody i elektrolitów w odwodnieniu izotonicznym wyrównuje się płynami izotonicznymi. Odwodnienie hipertoniczne jest odwodnieniem, w którym deficyt wody jest względnie większy niż sodu. Dotyczy ono w sposób szczególny przestrzeni śródkomórkowej. Z tego względu dość późno dochodzi do wystąpienia objawów krążeniowych. Decydujący wpływ na obraz kliniczny wywiera odwodnienie komórek OUN objawiające się gorączką (aż do hiperpireksji), wzmożonymi odruchami, niepokojem, sztywnością karku i w skrajnych przypadkach drgawkami. Najczęstszymi przyczynami odwodnienia hipertonicznego są: biegunka z wysoką gorączką i niedostateczną podażą płynów, poty towarzyszące wysokiej ciepłocie ciała, niedostateczna podaż wody u chorych sztucznie wentylowanych, moczówka prosta, poliuria w przebiegu zdrowienia z ostrej niewydolności nerek. Choć sposób nawadniania w odwodnieniu hipertonicznym nadal wywołuje pewne kontrowersje, to jedno nie budzi wątpliwości: zbyt szybkie wyrównywanie znacznych niedoborów wolnej wody w tym typie odwodnienia prowadzić może do obrzęku mózgu i ciężkich, trudnych do opanowania drgawek. Odwodnienie hipotoniczne występuje najrzadziej. Spowodowane jest nadmierną utratą elektrolitów w stosunku do wody. W przestrzeni pozakomórkowej dochodzi do znacznej hipowolemii, a na skutek przemieszczania się wody z hipotonicznej przestrzeni pozakomórkowej do śródkomórkowej, do powiększenia tej ostatniej. W obrazie klinicznym wcześnie pojawiają się objawy hipowolemii (tachykardia, spadek ciśnienia tętniczego krwi i hipotonia ortostatyczna, zapaść, skąpomocz i bezmocz). Częstymi objawami są także wymioty, wiotkość mięśniowa, osłabienie, apatia, śpiączka i niekiedy drgawki. Za zagrażające życiu stężenie sodu w tym typie odwodnienia przyjmuje się wartość 9%). Tab. 7. Kliniczne objawy odwodnienia Stopień odwodnienia I II III Ubytek masy ciała 9% Gałki oczne Prawidłowo napięte Nieznacznie zapadnięte Bardzo zapadnięte i podsychające Łzy Obecne Ograniczone Brak Jama ustna i język Wilgotne Suche Bardzo suche Pragnienie Pije normalnie, niespragnione Pije łapczywie, spragnione Pije słabo lub niezdolne do samodzielnego picia Oddech Prawidłowy Prawidłowy, przyspieszony Pogłębiony Tętno Prawidłowe Prawidłowe lub przyspieszone, słabo napięte Tachykardia, w ciężkich przypadkach bradykardia, tętno słabo napięte, nitkowate lub niewyczuwalne Powrót kapilarny Prawidłowy 2 s Wydłużony > 3 s Fałd skórny Rozprostowuje się szybko Rozprostowuje się powoli Rozprostowuje się bardzo wolno, > 2 s Ciemię Prawidłowo napięte Spłaszczone Zapadnięte, czasem niewyczuwalne Diureza Prawidłowa lub zmniejszona Zmniejszona Minimalna Ucieplenie kończyn Ciepłe Chłodne Zimne, marmurkowane, sine Orientacyjny niedobór płynów (ml/kg 50 50–100 > 100 Przyswojenie sobie tych objawów ma istotne znaczenie, gdyż jeśli nie dysponujemy dokładną masą ciała dziecka przed zachorowaniem, to tylko na ich podstawie można właściwie ocenić stopień odwodnienia. Odwodnieniu, bez względu na jego wyjściową przyczynę, towarzyszą zwykle różnie nasilone zaburzenia równowagi elektrolitowej oraz kwasowo-zasadowej. Hipopotasemia jest zaburzeniem znacznie częstszym niż hiperpotasemia. Choć utrata każdego płynu ustrojowego wiedzie do strat potasu, to szczególnie narażeni na hipopotasemię są chorzy wymiotujący (znaczne straty i niemożność ich wyrównania). Innymi przyczynami hipopotasemii są: źle kontrolowana cukrzyca, jadłowstręt psychiczny, stosowanie diuretyków (zwłaszcza tiazydowych), gliko-, mineralokortykosteroidów, nadmierne straty nerkowe w kwasicy cewkowej. Hipopotasemia objawia się apatią, wiotkością mięśniową, parestezjami, tężyczką i niedrożnością porażenną jelit. Wpływa ona także niekorzystnie na czynność mięśnia sercowego. Mogą wystąpić skurcze dodatkowe, częstoskurcz nadkomorowy. W EKG stwierdza się spłaszczenie lub odwrócenie załamków T, obniżenie odcinka ST, pojawienie się fali U oraz zwiększenie i poszerzenie zespołów QRS. W przypadku zaburzeń rytmu należy zastosować wlew kroplowy do żyły centralnej z szybkością do 0,5 mmol/kg Podaż taką można stosować tylko pod kontrolą kardiomonitora i przy użyciu pompy infuzyjnej. W normalnych warunkach stężenie potasu w płynach kroplówkowych podawanych do żył obwodowych nie powinno przekraczać 20–(40) mmol/l. Stężenia wyższe: 60–80 mmol/l można stosować tylko do żył centralnych ze względu na drażniące działanie na śródbłonek naczyniowy i możliwość wywołania zapalenia żył. W zasadzie nie powinno się przekraczać dawki 5–7 mmol K+/kg Hiperpotasemia może być spowodowana: kwasicą (wypieranie potasu z komórek przez H+), hemolizą, martwicą mięśni poprzecznie prążkowanych, niewydolnością kory nadnerczy, niewydolnością nerek. Hiperpotasemia objawia się wymiotami, kolkami jelitowymi, niekiedy krwawą biegunką. Główne objawy dotyczą jednak układu sercowo-naczyniowego. W EKG manifestują się one: podwyższeniem załamka T, obniżeniem załamka R, zanikiem załamka P, obniżeniem odcinka ST i poszerzeniem zespołów QRS. W skrajnych przypadkach dochodzi do migotania komór. Przy stężeniach potasu powyżej 6,5 mmol/l w ramach postępowania leczniczego należy natychmiast wstrzymać jego podaż doustną i parenteralną, stosować dożylnie glukozę oraz doustnie lub doodbytniczo żywicę jonowymienną (np. sulfonian polistyrenu – Resonium A®) 1 g/kg w dawkach podzielonych. Żywicę przy podaży doustnej najlepiej jest rozpuścić w 70% sorbitolu w dawce 2 ml/kg a doodbytniczo w 20% sorbitolu w dawce 10 ml/kg Żywicę można stosować co 2 godz., pamiętać jednak należy, że jej podawanie niesie za sobą niebezpieczeństwo hipernatremii. Chory powinien być monitorowany kardiologicznie (stała kontrola EKG). Stężenia przekraczające 7 mmol/l, oprócz żywicy jonowymiennej, wymagają zastosowania dożylnie: 10% glukozy w dawce 5–10 ml/kg przez 30 min (ew. z dodatkiem insuliny 0,1–0,2 j./kg maks. 10 j.– konieczne monitorowanie glikemii); dwuwęglanu sodu w dawce 1–2 mmol/kg w ciągu 20–30 min (działa po około godzinie); 10% glukonianu wapnia w dawce 1 ml/kg w powolnej iniekcji pod kontrolą monitora kardiologicznego; albuterolu w nebulizacji: 40 kg mg. Niemożność trwałego obniżenia stężenia potasu jest wskazaniem do dializy. Równowaga kwasowo-zasadowa w ustroju utrzymywana jest na w miarę stałym poziomie (pH 7,35–7,45) przez niezwykle precyzyjne i zróżnicowane mechanizmy buforowe. Normy równowagi kwasowo-zasadowej w zależności od wieku zestawia tab. 8. Tab. 8. Normy równowagi kwasowo-zasadowej w różnych grupach wiekowych (według Albert Winters Acid-base equilibrium of blood in normal infants. Pediatrics 1966;37(5):728–732; Malan Evans A., Heesehde V. A comparative study of acid-base determination using the astrup micro-technique. S Afr Med J. 1965;10;39:575–577. Siggaard-Andersen O. The Acid-Base Status of the Blood. Scand J Clin Lab Invest 1967;15(70):1–134. Siggaard-Anderson O.: The Acid-Base Status of the Blood. Munksgaard, Copenhagen 1965) Wiek pH pCO2 BE HCO3- kPa mmHg mmol/l mmol/l Noworodki 7,26–7,48 3,24–8,00 24,3–60,0 -8,7 do +3,1 17,0–26,0 3.–6. 7,36–7,41 4,40–5,25 33,0–39,4 -1,0 do -4,6 20,3–23,5 6.–9. 7,37–7,43 3,85–4,73 28,9–35,5 -2,2 do -5,6 18,3–22,1 9.–12. 7,37–7,41 3,87–5,01 29,0–37,6 -2,4 do -5,0 18,3–22,5 12.–15. 7,36–7,44 4,07–4,97 30,5–37,3 -1,4 do -4,6 19,5–22,7 Dorośli 7,36–7,42 4,40–6,25 33,0–47,0 -3,5 do +2,5 21,0–27,0 Bardzo ważnym pojęciem związanym z równowagą kwasowo-zasadową jest tzw. pułapka lub luka anionowa (ang. anion gap). Jest to różnica między sumą stężeń sodu i potasu a sumą stężeń chloru i dwuwęglanów. Normalnie wartość ta wynosi około 12 mmol/l (8–16 mmol/l). Wartości wyższe niż 16 mmol/l wskazują na obecność w surowicy krwi innych anionów takich jak siarczanowe, fosforanowe, mleczanowe, salicylanowe, mrówczanowe, cytrynianowe, białczanowe, beta-hydroksymasłowe czy acetooctowe. Prawidłowe wartości pułapki anionowej przy towarzyszącej kwasicy spotkać można w przypadku kwasicy cewkowej lub znacznych stratach dwuwęglanów ze stolcami biegunkowymi. Czynnikiem decydującym o możliwości korzystania z tego pojęcia w różnicowaniu zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej jest rzetelność wyników laboratoryjnych. Biegunka jako najczęstsza przyczyna odwodnienia u niemowląt wpływa przede wszystkim na tzw. komponentę metaboliczną równowagi kwasowo-zasadowej. Najczęściej mamy do czynienia z utratą wodorowęglanów w stolcach biegunkowych oraz kwasicą związaną z katabolizmem spowodowanym niedożywieniem i np. gorączką. Znacznie rzadziej, przy towarzyszących biegunce intensywnych wymiotach, wystąpić może zasadowica metaboliczna. Mechanizm jej jest złożony i wynika, między innymi, z utraty kwaśnej treści żołądkowej. Zasadowicy towarzyszy zwykle hipokalemia wywołana utratą jonów potasowych z treścią żołądkową oraz przez nerki w przebiegu wtórnego hiperaldosteronizmu, a także paradoksalnie ciężka kwasica śródkomórkowa (wnikanie jonów wodorowych do komórek w miejsce jonów potasowych).... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Forum Pediatrii Praktycznej" Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Dodatkowe artykuły niepublikowane w formie papierowej ...i wiele więcej! Sprawdź

Ostatnio pisałam o ostrej biegunce i różnicowaniu pomiędzy biegunką wirusową a bakteryjną. Przy biegunce wirusowej umieściłam informację, że częściej dochodzi do odwodnienia. Co to jest to odwodnienie, jak je rozpoznać, jak zapobiegać, jak leczyć? Organizm noworodka składa się w 78% wody, niemowlęcia między 2 a 6 miesiącem życia w 72%, a dziecka w 2 roku życia w 65%, a u

Odwodnienie jest stanem zagrażającym życiu dziecka. Najczęściej występuje jako powikłanie biegunek oraz wymiotów, które są wynikiem zakażenia bakteryjnegolub wirusowego. W stanach wymagających nawadniania należy podawać dzieciom preparaty nawadniające lub wodę i herbatę. Zobacz film: "Seniorzy są bardziej podatni na odwodnienie" spis treści 1. Co to jest odwodnienie? 2. Przyczyny odwodnienia 3. Postępowanie w odwodnieniu 1. Co to jest odwodnienie? Organizm niemowlęcia w 80% składa się z wody, która jest niezbędna do życia, pełni bowiem w organizmie wiele funkcji. Stanowi środowisko dla reakcji biochemicznych, jest niezbędna do trawienia, wchłaniania pokarmów, przesuwania mas kałowych. Ponadto warunkuje prawidłową pracę mózgu oraz funkcjonowanie układu krążenia. Odwodnienie jest to stan spowodowany obniżeniem zawartości wody w organizmie o 5%. Niedobór wody zaburza pracę wielu układów: krążenia, nerwowego, pokarmowego, mięśniowego oraz wydalniczego. Objawy odwodnienia u dzieci dają charakterystyczny obraz: apatia, osłabienie, zwolnienie reakcji na bodźce zewnętrzne, brak apetytu, nudności, wzdęty brzuch, spadek napięcia gałek ocznych, obniżenie napięcia mięśni szkieletowych – wiotkie ciało, sucha skóra i błony śluzowe w jamie ustnej, zmniejszenie ilości wydalanego moczu, brak łez, przyspieszona praca serca, spadek ciśnienia krwi, śpiączka. Odwodnienie jest procesem, który bardzo szybko występuje u dzieci. Może rozwinąć się w ciągu kilku godzin. W przypadku stwierdzenia powyższych objawów należy zgłosić się jak najszybciej do lekarza. 2. Przyczyny odwodnienia U zdrowych niemowląt przyczynę odwodnienia w okresie letnim może stanowić niskie spożycie napojów. Latem, organizm niemowląt traci więcej wody w wyniku intensywnego pocenia, który stanowi jeden z mechanizmów ochrony przed przegrzaniem. Najczęstszą przyczyną odwodnienia są jednak biegunki lub wymioty występujące podczas zakażenia wirusami (rotawirusy) lub bakteriami (salmonella, gronkowce). W wyniku biegunki i wymiotów następuje utrata wodyoraz elektrolitów - jonów sodu, potasu, magnezu, chloru. Ich niedobór zaburza pracę serca oraz funkcje mózgu, stanowiąc bezpośrednią przyczynę zagrożenia życia. 3. Postępowanie w odwodnieniu Podczas biegunki lub wymiotów niemowlę, które jest karmione naturalnie, należy dostawiać do piersi, aby zapobiec odwodnieniu. Ponadto, w pokarmie znajdują się przeciwciała, które wspomagają zwalczanie zakażenia drobnoustrojami. Dzieciom starszym oraz karmionym mlekiem modyfikowanym należy podawać przegotowaną wodę lub lekko osłodzoną herbatkę w małych ilościach - po łyżeczce, ale często - co 5 minut, by nie dopuścić do odwodnienia. W aptekach są dostępne bez recepty preparaty do nawadniania doustnego, które dostarczają dzieciom nie tylko wodę, ale również elektrolity. Jeżeli wystąpi biegunka, można dziecku podać preparat HiPP ORS 200, który jest do nabycia w aptekach. To gotowy do spożycia kleik marchwiowo-ryżowy, który nie tylko nawadnia, ale również dostarcza niezbędne składniki odżywcze. Preparat jest przeznaczony dla dzieci powyżej 4 miesiąca życia. W przypadku przedłużającej się biegunki, trwającej dłużej niż jeden dzień, należy koniecznie skonsultować się z lekarzem. polecamy

Mali pacjenci tracą szybko płyny w przebiegu infekcji. Odwodnienie u małego dziecka pojawia się dość szybko, gdyż wzrost temperatury ciała ponad normę o każdy 1°C zwiększa zapotrzebowanie na płyny o 12%. Objawy odwodnienia to senność, apatia, suchość błoń śluzowych, zmniejszenie sprężystości skóry. Fotolia. 4.5.

Artykuły Podczas upałów dzieci są szczególnie narażone na odwodnienie ze względu na szybszy metabolizm niż u dorosłych. To może mieć bardzo poważne konsekwencje zdrowotne. Dlatego tak ważne jest regularne uzupełnianie płynów. Jak zapewnić stałe nawodnienie?... Ciepłe dni sprawiają, że dzieci coraz więcej czasu spędzają na placach zabaw. Należy jednak pamiętać, że podczas upałów czyhają na nie niebezpieczeństwa. Jakie? Na to pytanie odpowiedział ratownik medyczny Kamil Kociubiński. Poparzenia na placu... Malutką dziewczynkę odnalazło kilku mieszkańców wioski w Tajlandii. Dziecko było odwodnione i ranne. Ratownicy nie mogli uwierzyć, że maluch przeżył, chociaż został znaleziony w miejscu, które jest domem dla wielu niebezpiecznych zwierząt. Noworodek... Człowiek w 70 proc. składa się z wody. Jest ona niezbędna do prawidłowego funkcjonowania całego organizmu. Youtuberka Queenshirin podjęła wyzwanie. Każdego dnia, przez cały miesiąc, spożywała 3 litry wody. Kobieta znana w internecie jako... Latem place zabaw oblegane są przez dzieci i ich rodziców już od wczesnych godzin porannych. W czasie upałów trzeba szczególnie uważać na niebezpieczeństwa, które czyhają w takich miejscach. Razem z ratownikiem medycznym Kamilem Kociubińskim... Dzieci zajęte zabawą nie pamiętają o tym, by regularnie sięgać po napoje, stąd w czasie upałów często dochodzi do groźnych zaburzeń gospodarki wodnej organizmu. Z odwodnieniem najczęściej mamy do czynienia w przebiegu infekcji wirusowej związanej z... Czy to już? Czy powinnam udać się do lekarza? - takie pytania zadaje sobie niejedna mama, która ma w domu przeziębione dziecko. Najczęściej wizytę u pediatry rozważamy w przypadku wysokiej gorączki, biegunki lub wymiotów. Tymczasem istnieje wiele... Latem, oprócz przyjemności ze spędzania wolnego czasu na powietrzu, można doświadczyć również przykrych objawów związanych z wysoką temperaturą. Jednym z częstszych problemów jest odwodnienie organizmu. Wraz ze wzrostem pragnienia, może pojawiać... Wysokie temperatury i odwodnienie często prowokują omdlenia u dzieci. Ich pojawienie się może jednak świadczyć także o zmianach, które zachodzą w organizmie. Czy powinniśmy się ich obawiać? Rodzaje omdleń Omdlenie jest nagłą, przemijającą,... Nastoletnia sportsmenka zemdlała podczas treningu. Pomimo szybkiej reakcji nie odzyskała przytomności. Zmarła w wyniku odwodnienia spowodowanego dużym spadkiem masy ciała przed walką Muay Thai. Przyjaciele zmarłej apelują o zmiany w przepisach. ... Każdego lata pojawiają się ostrzeżenia i apele, żeby nie zamykać dzieci i nie pozostawiać ich samych w samochodzie. Mimo to ciągle słyszymy o podobnych wypadkach, które niekiedy kończą się tragicznie. Co tak naprawdę dzieje się w ciele dziecka, które... Dlaczego woda zatrzymuje się w organizmie?. Problemy hormonalne, zła dieta i odwodnienie to najczęstsze przyczyny zatrzymania wody w organizmie. Co na tej liście robi odwodnienie? **Jeśli w ciągu dnia nie dostarczamy organizmowi odpowiedniej ilości... Odwodnienie organizmu przejawia się na wiele sposobów. Mocz zmienia barwę na ciemnożółtą, mamy nudności i wymiotujemy. Pojawiają się też skurcze mięśni. Istnieją jednak objawy, których nie łączymy z odwodnieniem i popełniamy tym samym ogromny... Artykuł sponsorowany W przypadku wymiotów i biegunki u dziecka konieczne jest nawadnianie organizmu i uzupełnianie elektrolitów. Jest to poważny problem, z którym często spotykają się rodzice, ponieważ dzieci często mają opory w przyjmowaniu... Niemowlę nie chce pić, a u ciebie pojawia się obawa, że może się odwodnić? Jeśli dziecko jest na tyle duże, że oprócz cyca mamy dostaje zupki, kisiele, owoce, nie ma powodów do obaw. Czasami maluszek wyraża niechęć do innych płynów niż mleko mamy.... Odwodnienie jest stanem zagrażającym życiu dziecka. Najczęściej występuje jako powikłanie biegunek oraz wymiotów, które są wynikiem zakażenia bakteryjnegolub wirusowego. W stanach wymagających nawadniania należy podawać dzieciom preparaty... Czaszka składa się z wielu kości, które chronią mózg przed urazami. W czasie narodzin kości czaszki nie są jednak mocno ze sobą połączone, by umożliwić głowie dziecka przeciśnięcie się przez kanał rodny matki. Z czasem w przestrzeniach między... Naturalne sposoby na nawodnienie organizmu. Lato, upalne dni - to wtedy nasz organizm potrzebuje dodatkowych ilości wody. Zaleca się, by przyjmować 2-3 litry płynów dziennie, gdyż nawilżenie organizmu ma duży wpływ na nasze samopoczucie. Skutecznym... Biegunka, gorączka i skurcze żołądka u dziecka podczas wakacyjnego wyjazdu nie dziwią doświadczonych rodziców. Objawy te wskazują bowiem na zatrucie pokarmowe – częste zjawisko wśród podróżujących maluchów. Dzieci mogą doświadczać również wymiotów,... Wielu Polaków z utęsknieniem wypatruje upalnych, letnich dni. Żar lejący się z nieba sprawia bowiem, że na krótki czas możemy poczuć się jak w tropikach. Wysoka temperatura powietrza nie jest jednak korzystna, zwłaszcza dla dzieci, które są...

Odwodnienie jest poważnym stanem, który może wystąpić u dzieci w różnym wieku. Dlatego ważne jest, aby znać objawy odwodnienia i wiedzieć, jakie kroki należy Każdy rodzic bacznie obserwuje swoje dziecko, a gdy pojawią się takie objawy, jak gorączka, wymioty czy odwodnienie, odczuwa niepokój oraz chęć konsultacji z lekarzem. Nie zawsze wymioty czy gorączka są powodem do paniki, warto więc wiedzieć, kiedy udać się po pomoc do lekarza. Gorączka u dziecka Gorączka u dziecka nie zawsze musi być objawem poważnej choroby, może pojawić się na przykład pod wpływem nadmiernej aktywności fizycznej, ekspozycji na słońce, w wyniku emocji, czy też jako odczyn poszczepienny. Gorączka nigdy nie jest jedynym objawem choroby dziecka, dlatego tak ważne jest dokładne obserwowanie dziecka, gdy pojawi się u niego podwyższona temperatura. Warto wiedzieć, że u dzieci temperatura od 37,1 do 38,0 stopni Celsjusza traktowana jest jako stan podgorączkowy, a dopiero wskazania termometru powyżej 38,0 stopni Celsjusza nazywane są gorączką. Gorączka jest naturalnym mechanizmem obronnym organizmu przed chorobą, wytworzenie wyższej temperatury ciała obniża aktywność drobnoustrojów, które zaatakowały organizm, jednocześnie zaś zwiększa produkcję przeciwciał i efektywność białek odpornościowych w zwalczaniu infekcji. O ile więc pojawienie się gorączki świadczy o tym, że organizm podjął walkę z infekcją, o tyle utrzymująca się wysoka temperatura może stanowić zagrożenie dla układu nerwowego oraz układu krążenia. Długotrwała lub zbyt wysoka gorączka może wywołać drgawki, zaburzenia świadomości, a nawet śpiączkę lub udar cieplny. Gorączka u dziecka: przyczyny Gdy pojawia się gorączka u dziecka, przyczyny nie zawsze muszą być bardzo poważne. Wysoka temperatura ciała może pojawić się u dziecka po niedawnym szczepieniu, bądź też w okresie ząbkowania. Gorączka poszczepienna zwykle ustępuje samoistnie po dwóch – trzech dniach i nie jest groźna dla dziecka. Ząbkowaniu towarzyszy zazwyczaj stan podgorączkowy, jeśli temperatura wzrasta nadmiernie, wiąże się to z wystąpieniem infekcji w obrębie jamy ustnej. Najczęstsze przyczyny gorączki u dziecka, to: wirusowe i bakteryjne zakażenia układu oddechowego, zapalenie ucha środkowego, jelitówka, choroby zakaźne, zakażenie układu moczowego. Gorączka u dziecka: kiedy do lekarza? Co robić, gdy pojawi się gorączka u dziecka? Kiedy do lekarza? Podstawowa zasada: nie panikować i bacznie obserwować dziecko. Jeśli temperatura dziecka nie jest zbyt wysoka, należy pozwolić działać mechanizmom obronnym organizmu. Warto też ustalić, jakie inne objawy towarzyszą pojawieniu się podwyższonej temperatury – zaczerwienienie gardła, katar, kaszel, a może wysypka. Jeśli temperatura wzrośnie powyżej 38,5 stopnia Celsjusza, należy ją bezwzględnie obniżyć. Gdy jednak mimo naszych starań i podania leków gorączka nie spada, albo gdy towarzyszą jej drgawki, zaburzenia równowagi, sztywność karku czy też objawy odwodnienia – wówczas należy bezzwłocznie zwrócić się o pomoc do lekarza. Gorączka u dziecka: jak obniżyć temperaturę? Co zrobić, gdy pojawi się gorączka u dziecka? Jak obniżyć temperaturę? Zanim podamy leki przeciwgorączkowe, warto wypróbować naturalne metody obniżania temperatury. Pamiętajmy, by nie stosować leków na obniżenie temperatury w przypadku nieznacznie podwyższonej ciepłoty ciała. Gdy jednak temperatura u dziecka osiągnie 38,5 stopnia Celsjusza bądź więcej, jej obniżenie stanie się koniecznością. Można ochładzać ciało dziecka wodą, której temperatura będzie o 2-3 stopnie niższa od temperatury ciała dziecka. Prócz chłodnych kąpieli można też zastosować chłodne okłady, nie tylko na czoło, ale i na całe ciało. Ważne jest podawanie odpowiedniej ilości płynów, by nie dopuścić do odwodnienia. Szczególnie pomocne mogą być napary ziołowe, np. z lipy, czarnego bzu czy malin, które pomogą dziecku się wypocić. Jeśli jednak te naturalne sposoby nie przynoszą pożądanego efektu, konieczne jest podanie leków przeciwgorączkowych. Najwygodniej podawać je w formie syropu bądź czopków. Dzieciom poniżej 12. roku życia można podawać paracetamol – to lek, który można stosować już u noworodków. Od 4. miesiąca życia można zbijać gorączkę również ibuprofenem, który dodatkowo wykazuje działanie przeciwzapalne. Dzieciom poniżej 12. roku życia absolutnie nie wolno podawać kwasu acetylosalicylowego (czyli np. aspiryny), z uwagi na niebezpieczeństwo wystąpienia groźnych dla zdrowia i życia powikłań. Zobacz wideo Domowe sposoby na lepszą odporność Wymioty u dziecka: przyczyny Stosunkowo często pojawiają się wymioty u dziecka. Przyczyny tej nieprzyjemnej dolegliwości mogą być różne i zależne od wieku. U noworodków i niemowląt ''ulewanie się'' pokarmu tuż po karmieniu jest normalne. Okresowe wymioty też nie są niczym niepokojącym, dopiero ich częste pojawianie się powinno wzbudzić naszą czujność. Przyczyną może być wówczas refluks żołądkowo-przełykowy bądź ostre wirusowe zapalenie żołądka i jelit, rzadziej zwężenie odźwiernika, niedrożność jelit, bądź wgłobienie jelita. U starszych dzieci, prócz refluksu oraz wirusowego zapalenia żołądka i jelit, przyczyną wymiotów może być: zakażenie poza przewodem pokarmowym, zapalenie wyrostka robaczkowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, nadciśnienie śródczaszkowe (np. po urazie), zaburzenia odżywiania, alergie pokarmowe czy też zatrucie pokarmowe. Wymioty u dziecka: kiedy do lekarza? Kiedy wybrać się do lekarza, gdy wystąpią wymioty u dziecka? Na pewno należy zasięgnąć porady lekarskiej wówczas, gdy u dziecka wystąpią też inne niepokojące objawy. Ponadto do lekarza należy zwrócić się, jeśli dziecko nie przyjmuje płynów, bądź jest odwodnione. Zaniepokoić nas również powinno, gdy dziecko wymiotuje zielonkawą treścią, lub też ma chlustające wymioty. Lekarz powinien bezwzględnie zbadać dziecko, jeśli wymiotom towarzyszą: ból głowy, zawroty głowy, silny ból brzucha. Niepokojące objawy u dzieci: kiedy do lekarza? Co jeszcze powinno nas zaniepokoić, jakie objawy u dzieci? Kiedy wybrać się do lekarza, by nie zbagatelizować stanu dziecka? Wiemy już, że do kontaktu z lekarzem powinno dojść w przypadku utrzymującej się wysokiej gorączki, zwłaszcza gdy towarzyszą jej dodatkowe objawy, jak również wówczas, gdy dziecko wymiotuje i jest przy tym odwodnione. Oto, jakie jeszcze niepokojące objawy warto skonsultować z lekarzem: trudności w oddychaniu, ospałość i obniżona aktywność, sztywność karku i światłowstręt, wysypka, szczególnie czerwone lub fioletowe wybroczyny, które nie znikają pod wpływem ucisku, brak apetytu, odwodnienie, bladość w połączeniu z sinymi ustami, stopami i dłońmi – jeśli kolor nie wraca mimo uspokojenia oddechu bądź ogrzania dziecka. Zobacz też: Infekcja wirusowa u dziecka - objawy i leczenie Wymioty u niemowląt to dla rodziców duże zmartwienie. Nie istnieją bowiem leki, które mogłyby zatrzymać wymiotyu dziecka, a utrata płynów naraża niemowlaka na odwodnienie. Mimo iż najczęstszą przyczyną wymiotów jest wirusowe zapalenie żołądka, zwłaszcza gdy towarzyszy im biegunka, rodzice są zwykle zdania, że za wymiotami

Okres wirusówek trwa w najlepsze. Biegunka, wymioty, brak apetytu, nadmierna potliwość. To wszystko może doprowadzić do odwodnienia. Sprawdź jakie są objawy odwodnienia, jakie leki zastosować oraz kiedy udać się do szpitala. Przyczyny odwodnienia Odwodnienie to po prostu zbyt niski poziom wody w organizmie. Jest bardzo niebezpieczne. Może nawet zagrażać życiu. Do odwodnienia może dojść gdy dziecko przyjmuje zbyt mało płynów, zbyt dużo ich wydala lub gdy oba te przypadki się łączą. Do nadmiernego wydalania płynów, a także elektrolitów może dojść poprzez przewód pokarmowy, nerki lub poprzez skórę (nadmierna potliwość). Według teorii o odwodnieniu mówi się wtedy, gdy płyny, które dziecko traci stanowią 2% jego masy ciała. Na przykład: Dziecko, które waży 10 kg uznaje się za odwodnione, jeśli straci minimum 200 ml płynów. Najczęstszymi przyczynami odwodnienia są biegunka i wymioty. To właśnie podczas nich z organizmu dziecka najszybciej ubywa płynów. W przypadku biegunki woda jest wciągana do jelit i wydalana razem z kałem. Natomiast przy wymiotach jest ona wydalana razem z treściami żołądkowymi. Nie trafia ona nawet do jelit, przez co nie ma okazji się wchłonąć. Problemy z brzuszkiem (wymioty i torsje) to jednak nie jedyne przyczyny odwodnienia. Może do niego dojść także z powodu gorączki. Podczas gorączki dziecko poci się, czego efektem jest utrata znacznej ilości płynów oraz minerałów. Do odwodnienia z powodu nadmiernej potliwości może dojść nie tylko w przypadku gorączki. Czasem wystarczy zbyt długie przebywanie na słońcu. Zwłaszcza jeśli połączone jest z nadmierną aktywnością. Stopnie odwodnienia Ze względu na ilość utraconej wody względem masy ciała odwodnienia dzieli się na następujące grupy: Odwodnienie lekkie Odwodnienie umiarkowane Odwodnienie ciężkie Odwodnienie u niemowlaka jest najbardziej niebezpieczne Odwodnienie jest najbardziej groźne w przypadku niemowląt, zwłaszcza u noworodków. Intensywny metabolizm sprawia, że do nadmiernej utraty płynów może dojść niezwykle szybko. Niemowlęa mają także mniejsze możliwości magazynowania płynów. Objawy odwodnienia u dzieci Jak rozpoznać odwodnienie u dziecka? Różne stopnie odwodnienia charakteryzują się różnymi objawami. W przypadku odwodnienia lekkiego wzmaga się pragnienie. Widoczna jest także suchość w jamie ustnej. Przy odwodnieniu umiarkowanych do powyższych objawów dołączyć może przyspieszona akcja serca oraz osłabienie. Odwodnienie ciężkie charakteryzuje się spadkiem ciśnienia tętniczego oraz bardzo wyraźnym osłabieniem dziecka. Objawy, które mogą świadczyć o odwodnieniu organizmu: Najczęściej spotykane oznaki odwodnienia u dzieci to: wzmożone pragnienie zmniejszona aktywność dziecka oraz senność rzadsze oddawanie moczu płacz bez łez spadek masy ciała sucha, łuszcząca się skóra w przypadku niemowląt zapadnięte ciemiączko zawroty głowy zapadnięte oczy kłopoty z mówieniem zaburzenia świadomości drgawki utrata przytomności Sprawdzonym przez lekarzy sposobem na rozpoznanie odwodnienia jest ucisk paznokcia. Należy ścisnąć go i przytrzymać przez około pięć sekund aż zblednie. Jeżeli krew do paznokcia wraca dłużej niż 1,5 sekundy (powrót do naturalnego koloru) to znaczy, że dziecko może być odwodnione. Sprawdź: Naturalne sposoby na oparzenia słoneczne Co robić w przypadku odwodnienia dziecka? Najważniejsze to oczywiście uzupełniać płyny. W przypadku małych dzieci może się to okazać bardzo trudne. Podrażniony wymiotami przełyk skutecznie odstrasza od przyjmowania jakiegokolwiek płynu. W takim wypadku trzeba na siłę chodzić krok w krok za dzieckiem i co chwilę podawać mu 1-2 łyżeczkę schłodzonego płynu. Co podać dziecku przy wymiotach? Najlepiej sprawdzi się woda lub doustne płyny nawadniające (elektrolity dla dzieci), np. Acidolit lub Orsalit. Jeżeli Twoje dziecko nie chce pić za pomocą łyżeczki to możesz spróbować ze strzykawką. Najlepiej taką, która znajduje się przy syropach dla niemowląt. Nie podawaj dziecku słodzonych napojów (nawet herbaty z cukrem), zwłaszcza gazowanych. W przypadku odwodnienia wynikającego z problemów żołądkowych złym pomysłem będzie podanie dziecku zagęszczonych soków owocowych, a także owoców surowych. Ile wody powinno pić dziecko? Według wytycznych żywieniowych dziecko powinno pić: 100 ml płynów na każdy z pierwszych 10 kilogramów masy ciała – na przykład dziecko, które waży 7 kg powinno przyjmować 700 ml płynów dziennie, 50 ml płynów na każdy kilogram pomiędzy 10, 20 kilogramem masy ciała – na przykład dziecko, które waży 16 kilogramów powinno przyjmować 1,3 litra płynów dziennie. 20 ml płynów na każdy kilogram powyżej 20 kilogramów masy ciała – na przykład dziecko, które waży 23 kilogramy powinno przyjmować 1,56 litra płynów dziennie. Odwodnienie: Kiedy do szpitala? Objawy odwodnienia u dziecka kwalifikujące je do leczenia ambulatoryjnego to: brak oddawania moczu przez co najmniej 10 godzin; brak możliwości samodzielnego przyjmowania płynów; wstrząs silne osłabienie, przypominające omdlenie. W jakich jeszcze przypadkach powinnaś wezwać pogotowie lub udać się do szpitala? Dziecko powinno trafić do szpitala, jeśli: nie skończyło jeszcze szóstego miesiąca życia, a ma biegunkę i/lub wymioty. W przypadku tak małych istot do odwodnienia dochodzi bardzo szybko – nie warto ryzykować; żadne próby zatrzymania biegunki lub wymiotów nie przyniosły efektu. Jeśli wymioty występują po każdej próbie wypicia płynów, a jego stan nie zmienia się dłużej niż sześć godzin lub gdy biegunka jest bardzo intensywna; pielucha niemowlaka jest sucha od ponad trzech godzin lub gdy starsze dziecko nie sikało dłużej niż sześć godzin; skóra dziecka po uszczypnięciu nie wraca do pierwotnego stanu (nie jest elastyczna), a jego usta są mocno spierzchnięte. Dziecku w szpitalu najprawdopodobniej zostanie podana kroplówka na odwodnienie organizmu. Kroplówka nawadnia znacznie szybciej niż pojenie doustne i oprócz wody zawiera w sobie niezbędne pierwiastki i elektrolity. Zazwyczaj już jedna lub dwie kroplówki wystarczą, żeby dziecko poczuło się lepiej i mogło zostać wypisane do domu. W czasie pobytu w szpitalu przeprowadzane są także badania krwi, moczu oraz kału, które mają na celu określić przyczynę oraz poziom odwodnienia. Czy można karmić piersią niemowlaka z odwodnieniem? Nie powinnaś przystawiać dziecka do piersi bezpośrednio po wymiotach. U niemowląt występuje tak zwany wtórny odruch wymiotny. Z tego powodu mogą zareagować torsjami nawet po jednym łyku mleka mamy. Po odczekaniu chwili od wymiotów dziecka, powinnaś je przystawiać do piersi jak najczęściej. Zwłaszcza noworodka. Im młodsze dziecko, tym większa jest zawartość wody w mleku kobiecym. Woda to to, czego noworodek w tym momencie potrzebuje najbardziej. Im dłużej karmisz piersią, tym twój pokarm staje się bardziej treściwy. Czy mogę karmić dziecko, jeśli wymiotuję lub mam rozwolnienie? Jeżeli sama masz problemy z układem pokarmowym, to nie powinnaś odstawiać dziecko od piersi. Pamiętaj, że wirusy znajdowały się w twoim organizmie znacznie wcześniej, niż wystąpiły objawy. Oznacza to, że jeśli niemowlę miało się nim zarazić, to już to zrobiło i jest za późno na odstawienie od piersi. Oprócz tego, twój organizm wykształcił już przeciwciała przeciwko tym wirusom, które znajdują się także w twoim pokarmie. Karmiąc nim noworodka, wspierasz jego odporność.

25.01.2016 2 min czytania Dodaj do ulubionych Udostępnij Odwodnienie to niebezpieczny stan, w którym zawartość wody w organizmie ma zbyt niski poziom, mogący nawet zagrażać życiu. Do odwodnienia może dość m.in. na skutek przewlekłej biegunki, wymiotów, nadmiernej potliwości. Odwodnienie u dzieci | Getty Images

Dzień dobry Mam na imię Karolina mam 26 lata i córeczkę prawie 8 letnią. Moja niunia bardzo często choruje. Jest bardzo słaba i każda chorobę przechodzi bardzo ciężko, zdarzyło się 2 razy, że musieliśmy odwieźć małą na pogotowie. 2 miesiące temu przechodziła anginę, tak cieżko ją znosiła, że pomimo antybiotyków, nie było widać poprawy. Niunia nie jadła i nie piła, nawet jak łyżkę wody jej podałam, to po chwili zwymiotowała. wymiotowała prawie cały czas no i do tego biegunka :( Po dwóch dniach takiego stanu pojechaliśmy na pogotowie i została podłączona do kroplówki, bo lekarz stwierdził odwodnienie. Teraz Niunia tez jest chora i widze, że znowu zaczynają się wymioty i biegunka. Przedwczoraj byłysmy u lekarza, dostała leki, wczoraj było w miare dobrze ale wieczorem czuła się źle. Dzisiaj od rana wymioty :(( Martwię się, że znowu skończy się odwodnieniem i szpitalem - co robić?? Pomocy!!!!!!

. 132 70 355 352 248 245 266 80

odwodnienie u dziecka forum