Od najdawniejszych czasów ludzie używali strachów na wróble od ptaków w swoich ogrodach, ogrodach, na polach, aby chronić swoje uprawy. Dziś strach na wróble własnoręcznie stworzony dla ogrodu może stać się nie tylko ochroną, ale także ozdobą, która rozśmieszy przechodniów. Taki funkcjonalny artykuł w produkcji jest tak prosty, że nawet początkujący może opanować tę "naukę". Jednak tak prosta sprawa wymaga znajomości pewnych niuansów i cunningsów. Najpierw musisz dowiedzieć się, co i jak dokładnie wypchany ogród przestraszył ptaki. Głównym zadaniem przy tworzeniu stracha na wróble jest uczynienie go podobnym do istoty ludzkiej, jak to możliwe. Ponadto musi być duży (do zastraszania) i bardzo jasny (przyciągać). Połączenie takich czynników stanowi również podstawę, z której należy się budować, tworząc broń ogrodową przeciwko szkodnikom. Równie ważne jest prawidłowe umieszczenie lalki-strach na wróble na stronie. Powinien znajdować się w pobliżu chronionych obiektów tak blisko, jak to możliwe, a najlepszym rozwiązaniem jest zainstalowanie kilku odstraszaczy naraz. Obecnie istnieje wiele opinii na temat wydajności. Kultyści twierdzą, że ludzie od dawna instalują lalki i strachy na wróble, aby odstraszyć złe duchy i poprawić jakość upraw. Babcie miały pewność co do umiejętności tych strachów na wróble, którzy chronili swoich właścicieli przed złym okiem i psuciem się . A dzisiaj wielu ludzi myśli, że takie lalki wcale nie są skuteczne. Ale jeśli zdecydowałeś, że strach na wróble na twojej stronie, odważnie przystąp do jego tworzenia, korzystając z naszej porady! Mistrz Stracha na Wróble Zanim zrobisz w ogrodzie strach na wróble własnymi rękami, przygotuj następujące materiały: dwie laski (dwa metry i metry); słoma; stare jasne ubrania; konopie; miotła, miotła lub grabie; wodoodporne farby lub markery; akcesoria (guziki, koraliki, dzwonki, szmaty, wstążki itp.). Oczywiście, zrobienie stracha na wróble wcale nie jest kosztowne. Wszystkie niezbędne rzeczy muszą znaleźć się w pojemnikach każdego ogrodnika i ogrodnika. Zamocuj dwa drążki na krzyż. Wysokość dwóch metrów będzie imitacją pnia, a licznikiem będą ręce. Robiąc to, nie zapominaj, że długa grabie musi być zakopana 20-25 centymetrów w ziemi, więc zamocuj ją proporcjonalnie, aby ciało było tak straszne, jak to tylko możliwe, proporcjonalnie do ludzkiego ciała. Głowa naszej ogrodowej lalki zrobiona jest z wory, gęsto upakowanej słomą. Uformuj owal i przystąp do kolorowania twarzy. Oczy powinny być jasne i duże. Można je malować lub wykonywać, szyjąc ciemne guziki. Teraz dajemy gotowemu szkieletowi objętość, wiążąc ją słomą. Im bardziej puffy będzie strach na wróble, tym lepiej. Czas przymocować głowę do ramy za pomocą drutu i znaleźć najlepsze miejsce dla buhaja w ogrodzie lub ogrodzie warzywnym. Głębiej kopiemy lalkę, aby wiatr nie mógł jej powalić. A teraz - najbardziej przyjemna i interesująca praca - ubieranie i dekorowanie stracha na wróble. Oprócz spodni i luźnej koszuli, które odlatują na wietrze, głowa lalki może być ozdobiona szmatami i kapeluszem. W rękach stracha na wróble dołączamy miotłę lub grabi. I jest gotowy! Interesujące pomysły Strach na wróble powinien przestraszyć tylko ptaki, więc nie trzeba robić strasznej i ponurej lalki. Im bardziej jest jaśniejsze i bardziej kreatywne, tym bardziej nietypowa będzie Twoja witryna daczy. Strach na wróble z plastikowych butelek, by przestraszyć nieproszone ptaki, będzie nie tylko wyglądem, ale i dźwiękiem. Jednak taką lalkę należy instalować z dala od domu, aby podczas wietrznej pogody dźwięki nie przeszkadzały w zasypianiu. Strach na wróble może być tak inny, że uzbrojony w wyobraźnię, będziesz mógł stworzyć własnymi rękami taką lalkę, która będzie zarówno skuteczna, jak i piękna!

Fot. PAP/Marek Angiel; Szklary Co łączy słupy ogrodzeń, sterty kamieni i śródpolne kapliczki? Są to małe elementy krajobrazu rolniczego, z których chętnie korzystają ptaki. Według badaczy takie obiekty wpływają na obecność ptaków w krajobrazie rolniczym, dlatego warto je uwzględniać w modelowaniu i ochronie rolniczy może być monotonny, tak bywa w przypadku wielkoobszarowych gospodarstw zdominowanych przez uprawy jednego gatunku, np. rzepaku czy kukurydzy. O wiele bardziej zróżnicowany bywa na wsiach, gdzie zachowały się gospodarstwa "nienowoczesne", a wśród łąk i pól wciąż można natrafić na miedze, kępy drzew, stawy śródpolne itp. Ostatnio naukowcy sprawdzali, czy obecność takich pojedynczych obiektów w okolicy wpływa na liczbę ptasich gatunków. Chodzi o pojedyncze elementy - samotne drzewo czy staw śródpolny, a czasami tak niepozorne lub tymczasowe, jak słupki ogrodzeń, głaz, strach na wróble, stóg siana czy sterta nawozu. Kwestię wykorzystywania takich obiektów przez ptaki krajobrazu rolniczego zbadali naukowcy z Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i Instytutu Biologii Ssaków w Białowieży, Uniwersytetu Szczecińskiego, Uniwersytetu Przyrodniczego oraz Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Szwedzkiego Uniwersytetu Przyrodniczego w Uppsali i Uniwersytetu Przyrodniczego w czeskiej Pradze. Analizowali oni ok. 300 publikacji naukowych pod kątem znaczenia różnego rodzaju pojedynczych elementów wśród pól. Zarazem wśród pracujących w terenie ornitologów przeprowadzili badania ankietowe, prosząc między innymi o wymienienie kilku gatunków ptaków najbardziej - w opinii ankietowanych - związanych z takimi właśnie, pojedynczymi elementami w krajobrazie. Naukowcy potwierdzili, że pojedyncze obiekty są faktycznie często wykorzystywane przez ptaki. Na podstawie ankiet opracowali też listę 71 gatunków i 12 grup taksonomicznych, których przedstawiciele korzystają z tych pojedynczych obiektów wśród pól. Znalazły się na niej myszołowy, gąsiorki, trznadle, pustułki, potrzeszcze, srokosze, pliszki żółte, szpaki, ortolany, skowronki czy bociany białe i inne. Pojedyncze elementy krajobrazu pełnią różne funkcje. "Trznadle, ortolany, potrzeszcze to ptaki, które do śpiewu potrzebują tzw. songpostu - miejsca, skąd dźwięk dobrze się niesie, gdzie mogą zaznaczyć swoją obecność. Jest szereg prac naukowych, które mówią, że rozproszone drzewa, krzewy czy słupki ogrodzeniowe stanowią bardzo ważny element ich terytorium. Z kolei ptaki drapieżne bardzo często w swoich polowaniach używają elementów typowo antropogenicznych, takich jak słupki ogrodzeń" – opowiada w rozmowie z PAP Sylwia Pustkowiak z Instytutu Ochrony Przyrody (IOP) PAN w Krakowie. Wraz z Piotrem Skórką z Instytutu Ochrony Przyrody PAN wykonywała ona główną część analiz. Kolejna sprawa to żerowanie. Badaczka z Krakowa mówi, że sterty obornika stanowią ważne źródło pokarmu dla ptaków owadożernych, jak pliszka żółta, ale też ziarnojadów, które znajdują tam resztki ziaren. Obecność takich stert może więc sprzyjać obecności określonych gatunków ptaków w krajobrazie. Autorzy badania podkreślają, że ich analizy mają znaczenie w kontekście badań bioróżnorodności. "Jeśli chcemy mieć dobre dane na temat tego, jak zmiany w krajobrazie rolniczym wpływają na rozmieszczenie ptaków - to musimy znać najważniejsze czynniki, które determinują to rozmieszczenie" - mówi Sylwia Pustkowiak. Prowadzący takie badania naukowcy często koncentrują się dziś na sposobach użytkowania gruntów, konkretnych miarach krajobrazu, elementach powierzchniowych i danych przestrzennych, takich jak rozdrobnienie pól, długość rowów, dróg, alei drzew czy żywopłotów... Niemal wcale nie uwzględniają pojedynczych, punktowych elementów krajobrazu rolniczego. "Tymczasem są one przez ptaki wykorzystywane. Wydaje się, że wzięcie ich pod uwagę jest brakującym elementem tej krajobrazowej układanki" - zaznacza Sylwia Pustkowiak. "Dlatego powinniśmy uwzględniać je w modelowaniu i ochronie różnorodności biologicznej krajobrazów rolniczych" - piszą naukowcy. I przedstawiają listę 17 elementów, które mogą wpływać na obecność ptaków. Obiekty na liście to: drzewo, staw śródpolny, turbina wiatrowa, krzyż albo kapliczka, ambona myśliwska, pojedynczy krzew, głaz, słup energetyczny, słupki ogrodzeń, studnia, znak drogowy, strach na wróble, stóg siana, sterta nawozu, gałęzi, kamieni czy wapna. Swoje wnioski naukowcy podsumowali w "Biological Revievs". I zalecają, by zacząć zwracać uwagę na te elementy w badaniach. "Nie możemy konstruować zaleceń dotyczących ochrony krajobrazu, jeżeli nie wiemy, które czynniki mają największy wpływ na rozmieszczenie ptaków" - sugeruje Sylwia Pustkowiak. Wiedza na temat relacji organizmów z poszczególnymi elementami krajobrazu może sprzyjać ochronie gatunków. Badaczka z IOP PAN podkreśla, że na terenach zajętych przez rolnictwo wielkoobszarowe usuwane są często zakrzaczenia śródpolne i inne obiekty, uznane przez gospodarza za przeszkodę lub coś niepotrzebnego. "Tymczasem - wśród hektarów monokultury - są to jedyne miejsca, gdzie mogą przebywać ptaki i inne zwierzęta" - podkreśla. Sylwia Pustkowiak dodaje, że z krajobrazu rolniczego znika wiele elementów: ludzie likwidują miedze i zadrzewienia śródpolne, stawki i oczka śródpolne wysychają lub są zasypywane. Tymczasem nawet pojedyncze drzewo może mieć duże znaczenie, co potwierdziły badania. "Już wcześniej inni naukowcy wykazali, że gdy na terenach otwartych pojawia się choć jedno drzewo, to liczba gatunków ptaków w tym miejscu podwaja się w stosunku do okolic, w których drzew nie ma. To kolosalny efekt! Wokół tych pojedynczych elementów krajobrazu dużo się dzieje - chodzi nie tylko o ptaki, ale też gryzonie czy owady, i związane z nimi interakcje wewnątrz- i międzygatunkowe" - przypomniała. "Czasami, gdy ludzie spierają się o wycinkę drzew - pada argument: przecież to tylko jedno drzewo. Ale okazuje się, że jedno drzewo zmienia w krajobrazie bardzo dużo" - podsumowuje. Nauka w Polsce - PAP zan/ ekr/

strach na ptaki z butelki